سلام، حسام هستم
حقوق آموخته و تفکر پیشه
اگر پیشه هرکس، آنچیزی باشد که هر صبح به شوقش، چشم باز می‌کند. پیشه‌ام اندیشدن است. و اگر کار را نه به محور آذوقه، بلکه بر مبنای ذوق تعریف کنیم؛ ذوق خواندن و نوشتن دارم.
یک
داستان ِ
خیلی کوتاه
حسام ایپکچی
از شما چه پنهان، هر وقت پانزده سال گذشته را مرور می‌کنم، از مسیر هیجان انگیز سپری شده، به ذوق می‌آیم. در یک جمله اگر خلاصه کنم می‌شود این خبر: هر سازمان و شرکت معظمی که رفته‌ام ساختار و دفتر حقوقی نداشته است و زمانی که از آن مجموعه خداحافظی کردم، دفتر حقوقی منسجمی به یادگار مانده.
از سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی که در سال 1384 به آن وارد شدم و اولین و آخرین حضورم در مشاغل دولتی بود، تا شرکت معظم داده پردازی ایران (IBM سابق) و پس از آن منطقه ویژه اقتصادی ری و سازمان عامل آن: سرمایه گذاری ری و در نهایت شبکه پرداخت الکترونیک شاپرک. در کنار هریک از این نام‌ها، تجربیات ارزشمندی اندوختم اما هیچکدام از این مجموعه‌ها در موعد آغاز همکاری‌مان، دفتر حقوقی نداشتند و من پدیدآورنده و نخستین مدیر حقوقی آنها بودم.
سالها گذشت تا آموختم، نام و رسم کاری که من انجام میدهم، نه مشاوره، نه وکالت و نه فقط مدیریت، بلکه منتورینگ حقوقی است.
اگر مایل هستید بیشتر از کسب و کار و خوانده‌ها و پیشه‌ها بدانید، سوابقم در Linkedin تقریبا کامل است.